<  ˆ  >
	Het gevoel saudade Saudade is een Portugees / Braziliaans woord waarvoor eigenlijk geen goede vertaling bestaat. Het is een term die een mengeling van gevoelens als verlangen en heimwee uitdrukt. Zoals een van de hoofdpersonen uit de film aangeeft: "Iedereen die met muziek bezig is begrijpt het, maar niemand kan het uitleggen". Saudade moet je voelen. Muziek is de essentie van de film, die het onderwerp zowel letterlijk als figuurlijk heel dicht op de huid zit. Via indringende close-ups wordt de kijker meegenomen naar de wereld van de Flamenco, de Tango, de Indiase, Braziliaanse en Caraïbische muziek. Achter elke deur een andere wereld De camera dwaalt door de gangen van het Rotterdams Conservatorium. Achter iedere deur gaat een andere wereld schuil, met een eigen achtergrond en een eigenklank. Aile mensen in de film hebben met elkaar gemeen dat ze leven door de muziek. Die individuele hartstocht heeft voor elk van de hoofdpersonen andere wortels. Zo werd Dirk verliefd op een Braziliaanse vrouw. Zijn verlangen naar haar heeft hij omgezet in muziek. Sitelavatie zoekt via de klassieke Indiase muziek aansluiting bij de cultuur van haar voorouders. Maar het gaat niet alleen om individuele overgave. Perfectie kan alleen worden bereikt door heel goed naar elkaar te luisteren. 'Saudade' laat zien dat muziek maken een feest is. 'Saudade' is een documentaire waarin de hoofdrol is weggelegd voor de muziek. Met liefde en oog voor detail laat filmmaker Leendert Pot zien wat de essentie is van musiceren. Plaats van handeling is de afdeling Wereldmuziek van het Rotterdams Conservatorium, waar studenten en docenten van heinde en verre elkaar vinden in hun liefde voor de muziek.	Een produktie van TV DITS BV Regie: Leendert Pot Camera: Brigit Hillenius Geluid: Jac Vleeshouwers montage: Jan Ketelaars Geluidsmontage: Michel Schöpping Laboratorium: Cineco Produktie: Fabie Hulsebos Producent: Ireen van Ditshuyzen Deze film is tot stand gekomen met steun van: het Nederlands Fonds vour de Film, COBO fonds, NPS en het Rotterdams Conservatorium. 65 minuten, stereo. 35 mm © Leendert Pot / TV DlTS BV 1996 recensie